leczenie zaburzeń erekcji Wrocław

Na prawidłową czynność erekcyjną prącia wpływ ma wiele czynników, w tym m.in. wiek, czynniki psychiczne, hormonalne, neurogenne, naczyniowe oraz urazy. Dlatego wśród czynników ryzyka wystąpienia zaburzeń wzwodu wymienia się cukrzycę typu 2, otyłość, palenie papierosów, choroby sercowo-naczyniowe, nadciśnienie tętnicze, dyslipidemię, depresję oraz łagodny rozrost gruczołu krokowego. Wykazano również, że zaburzenia erekcji zwiększają ryzyko zdarzeń sercowo-naczyniowych aż o 47%, stąd też zwykle pacjentom zaleca się konsultację kardiologiczną. Wszystko to sprawia, że obecność zaburzeń wzwodu jest swoistym barometrem ogólnego stanu zdrowia mężczyzny.

Żeby móc ustalić jaka forma leczenia jest odpowiednia dla konkretnego pacjenta, niezwykle ważna jest szczegółowa diagnostyka (m.in. morfologia krwi, lipidogram, stężenie testosteronu na czczo, TSH, PRL, glikemia oraz HbA1c), której zakres ustala konsultujący urolog. Zwykle pierwszą rzeczą jaką zaleca się pacjentom zgłaszającym się z powodu zaburzeń wzwodu prącia jest zmiana stylu życia w tym wzmożona aktywność fizyczna, redukcja masy ciała, rezygnacja z palenia papierosów oraz stosowanie diety śródziemnomorskiej. W przypadku, gdy zaburzenia erekcji wynikają z zaburzeń hormonalnych lub stosowanych na co dzień leków, wtedy konieczne są odpowiednie interwencje ukierunkowane na wyeliminowanie tych przyczyn.

Spośród dostępnych metod leczenia zaburzeń erekcji, mężczyźni najczęściej decydują się na zastosowanie doustnych inhibitorów fosfodiesterazy 5 (tzw. PDE5-I np. sildenafil, wardenafil, tadalafin oraz awanafil), które powodują rozkurcz mięśni gładkich ciał jamistych prącia, docelowo powodując jego wzwód. Skuteczność takiego leczenia wynosi ok. 70%, ale u pacjentów chorujących na cukrzycę już tylko 40-50%. W przypadku nieskuteczności lub nietolerancji takiego postępowania, następnym krokiem są zastrzyki do ciał jamistych prącia z alsprostadilu (syntetycznej postaci prostaglandyny E1), podawane tuż przed planowaną aktywnością seksualną. Ich skuteczność wynosi ok. 70-80%. Inną formą leczenia jest stosowanie pompek do penisa, terapia falą uderzeniową Li-ESWT lub leczenie operacyjne, podczas którego implantuje się protezę hydrauliczną lub półsztywną. Absolutną nowością w leczeniu zaburzeń erekcji jest P-Shot, czyli iniekcja osocza bogatopłytkowego (PRP) uzyskanego z krwi mężczyzny do ciał jamistych jego prącia.

Są to iniekcje osocza bogatopłytkowego (PRP – ang. Platelet Rich Plasma ), uzyskiwanego z własnej krwi pacjenta, bezpośrednio do ciał jamistych prącia. PRP jest preparatem bogatym w czynniki wzrostu oraz komórki macierzyste, dlatego sugeruje się, że pozytywny efekt działania wynika z jego regeneracyjnych właściwości polegających na stymulowaniu procesu angiogenezy, czyli wzrostu nowych naczyń, naprawy i wzrostu włókien nerwowych oraz proliferacji nowych komórek. W ten sposób dochodzi ostatecznie do zwiększonego przepływu krwi w ciałach jamistych prącia, naprawy jego tkanek oraz wytworzenia nowych szlaków neuronalnych.

Skuteczność zabiegu P-Shot uzależniona jest od kilku czynników, w tym od wieku mężczyzny (lepsze efekty uzyskuje się u osób młodszych) oraz od indywidualnej wrażliwości na dojamiste podanie preparatu PRP. W razie niepełnego efektu możliwe jest powtórzenie serii zabiegów po upływie minimum 3 miesięcy. Ze względu na czas pojawienia się poprawy erekcji po zabiegu P-Shot, wyróżnia się:

– osoby z szybką odpowiedzią – obserwują poprawę już po 24 godzinach od podania zastrzyku;
– osoby z normalną odpowiedzią – widzą efekty leczenia po upływie 3-6 tygodni;
– osoby późno odpowiadające – zauważają poprawę dopiero po 3-4 miesiącach.

W jednym z badań oceniających efekty zabiegu stwierdzono istotną poprawę jakości erekcji (śr. o 4,14 pkt w 25-stopniowej skali IIEF-5 po średnio 2 iniekcjach P-Shot), zwiększenie wrażliwości skóry prącia, subtelne powiększenie wymiarów prącia oraz wzrost satysfakcji seksualnej mężczyzn. Oceniono, że ok. 80% mężczyzn, u których wykonano zabieg P-Shot, jest zadowolonych z jego rezultatów. Maksymalny efekt obserwowano zwykle po upływie 3 miesięcy, a czas jego utrzymywania się wynosił średnio 12-18 miesięcy. 

Natomiast w badaniu randomizowanym porównującym skuteczność P-Shot z grupą kontrolną placebo wykazano klinicznie istotną poprawę jakości erekcji u 69% pacjentów po dwóch iniekcjach PRP (w porównaniu do 27% w grupie placebo). Średnia różnica pomiędzy obiema badanymi grupami w skali IIEF-5 wyniosła tym razem 3,9 pkt (zakres 1,8 pkt do 5,9 pkt).

W innym badaniu wykazano dodatkowy pozytywny efekt zabiegu w postaci wydłużenia czasu do momentu wytrysku nasienia podczas aktywności seksualnej tzw. IELT (ang. Intravaginal Ejaculation Latency Time ), co wydaje się korzystne w przypadku mężczyzn prezentujących tzw. wytrysk przedwczesny. Osoby, którym wykonano P-Shot wykazywały średnio 2,4-krotne wydłużenie czasu IELT (zakres od 1,5x do 3,5x; średnie wydłużenie z 2,2 min. do 5,3 min.).

Przed wykonaniem zabiegu P-Shot niezbędna jest wizyta kwalifikacyjna przeprowadzona przez specjalistę urologa lub androloga, który ma za zadanie ocenić obecność wskazań oraz ewentualnych przeciwwskazań do wykonania zabiegu. Czasami, obok szczegółowego wywiadu i badania lekarskiego, konieczne okazuje się wykonanie dodatkowych badań laboratoryjnych, takich jak morfologia, APTT, lipidogram, testosteron całkowity na czczo, TSH, PRL, glukoza lub HbA1c. Takie postępowanie ma z zadanie wykluczyć przyczyny zaburzeń erekcji, w przypadku których dojamiste podanie osocza bogatopłytkowego będzie mało skuteczne.

Kilka tygodni przed zabiegiem należy zrezygnować z palenia papierosów, które wpływają negatywnie na proces regeneracji indukowany przez wstrzyknięty preparat PRP m.in. poprzez zwężenie światła naczyń krwionośnych. Tydzień przed zaplanowaną iniekcją P-Shot należy odstawić leki zaburzające prawidłowe krzepnięcie krwi – np. aspiryna, klopidogrel, acenokumarol, warfaryna, rywaroksaban, dabigatran.

Kilka dni przed procedurą należy ogolić okolicę łonową, natomiast rano w dniu zabiegu należy wziąć prysznic i założyć obcisłą bieliznę. Niezwykle istotne jest to, żeby przed zabiegiem wypić 1,5-2 litry płynów, tak aby pobierana podczas zabiegu krew nie była zbyt zagęszczona. 

Jak po każdej procedurze, mogą wystąpić działania niepożądane. W przypadku zabiegu P-Shot mogą to być: niewielki siniak, obrzęk lub zaczerwienienia skóry o przemijającym charakterze, niezwykle rzadko dochodzi do zakażenia skóry prącia, miejscowej reaktywacji opryszczki narządów płciowych oraz powstania zwłóknień w obrębie osłonki ciał jamistych.